Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Absolwent Polsko-Amerykańskiego Studium Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Stanowego Centralnego Connecticut we Wrocławiu w 1993.

1976–1980 współpracownik KOR, następnie KSS „KOR”, kolporter wydawnictw niezależnych (książki „Nowej”, Biuletyn Informacyjny KSS „KOR”). 1977–1980 współorganizator, działacz wrocławskiego SKS we Wrocławiu. W 1980 uczestnik legendarnej głodówki solidarnościowej w kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej z głodującymi w więzieniu Mirosławem Chojeckim i Dariuszem Kobzdejem oraz w proteście przeciwko przetrzymywaniu w więzieniach działaczy opozycji. Był wielokrotnie szykanowany i zatrzymywany na 48 godzin przez SB. 1978–1982 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO we Wrocławiu w ramach SOR krypt. „Orędownicy”; 1986–1990 przez Wydz. III WUSW we Wrocławiu w ramach SOR krypt. „Grafomani/SOR” krypt. Prezes.

W „Solidarności” od 1980, redaktor naczelny tygodnika „Solidarność Dolnośląska”. Podczas I Krajowego Zgromadzenia Delegatów w Gdańsku współredagował gazetę zjazdową „Głos Wolny”. Od 13 grudnia 1981 do 31 lipca 1982 w stanie wojennym był internowany.[2] 1984–1987 archiwista w Spółdzielni Pracy „Nowa” we Wrocławiu oraz pracownik prywatnego zakładu dekarskiego. Od 1984 w podziemnej organizacji „Solidarność Walcząca”. Redaktor pisma „Walka”, „Biuletynu Solidarności Polsko-Czechosłowackiej” i Wschodnioeuropejskiej Agencji Informacyjnej. 1985–1989 członek wrocławskiego Komitetu Kultury Niezależnej. Od 1989 w Solidarności Polsko-Węgierskiej.

W latach 1990–1991 zastępca redaktora naczelnego Polskiego Radia Wrocław, następnie, w 1991–2001 dyrektor wrocławskiego oddziału Wydawnictwa Naukowego PWN. Od 2001 dyrektor Wydziału Kultury Urzędu Miejskiego we Wrocławiu.